STREFA RODZICÓW

PUBLICZNA SZKOŁA PODSTAWOWA NR 4

z Oddziałami Integracyjnymi
im. św. KAZIMIERZA JAGIELLOŃCZYKA

Rodzice, czy Wasze dziecko korzysta z Internetu? Najprawdopodobniej tak. Czy wiecie, co tam robi? Z kim się kontaktuje? Ile czasu w nim spędza? 
Jeżeli odpowiedź na którekolwiek z tych pytań brzmi "nie", powinniście to zmienić. 

Przecież staracie się wiedzieć, co robi Wasze dziecko, kiedy wychodzi na podwórko, 
z kim spędza tam czas i kiedy wraca do domu. Być może nasunęła Wam się odpowiedź: Ale Internet nie jest "prawdziwym życiem", tylko rzeczywistością wirtualną. Dziecko jest bezpieczne - przecież siedzi w pokoju obok, nawet jeśli rozmawia właśnie za pośrednictwem Internetu z kimś ze Stanów Zjednoczonych. Czy dziecko jest naprawdę bezpieczne, skoro w każdej chwili może się zetknąć z materiałami szkodliwymi dla niego ze względu na jego wiek?

Odwiedź witrynę

http://www.dzieckowsieci.pl/

RODZICU !

1.                 Interesuj się tym co robi Twoje dziecko w Internecie. Jeśli nie pytasz to nie wiesz!

2.                 Naucz swoje dziecko, że w Internecie może spotkać się z wieloma zagrożeniami. Ustal bezpieczne zasady korzystania z niego. 

3.                 Zwracaj uwagę swojemu dziecku, że w Internecie są ludzie, którzy kłamią, oszukują i dlatego właśnie trzeba być bardzo ostrożnym w nawiązywaniu kontaktów. 

4.                 Poinformuj dziecko, że komputer i Internet mogą również stanowić źródło uzależnienia porównywalne z uzależnieniem od substancji psychoaktywnych i innych używek.

5.                 Ustal z dzieckiem zasady korzystania z komputera i Internetu w taki sposób, aby nie zdominował  on życia Twojego dziecka i konsekwentnie je egzekwuj.

6.                 Nie obwiniaj dziecka jeśli wydarzy się coś złego. To nie jest sposób na rozwiązanie problemu, dziecko straci odwagę i zaufanie do Ciebie. 

7.                 Porozmawiaj z dzieckiem o tych prostych zasadach zanim podłączysz komputer do Sieci. Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, pamiętaj, że na rozmowę nigdy nie jest za późno.

RODZICU - JEDYNIE TWOJA ŚWIADOMA I ODPOWIEDZIALNA POSTAWA POZWOLI ZAPOBIEC UZALEŻNIENIOM I ZAGROŻENIOM CZYHAJĄCYM NA TWOJE DZIECKO W SIECI!

NIEBEZPIECZNE GRY, W KTÓRE DZIECI GRAĆ NIE POWINNY

1.      Manhunt 1 i 2 

Dziecko-gracz jako wyjątkowy morderca. Manhunt 2 to wyjątkowo brutalna, w niezwykle naturalistyczny sposób przedstawia liczne zbrodnie, które są w niej kluczem do sukcesu. Grafika jest mroczna, klimat gry oscyluję wokół nieustannego zagrożenia, niepewności czy też najzwyklejszego panicznego strachu. 

2. F.E.A.R.

Dziecko-gracz jako komandos o nadprzyrodzonych zdolnościach. W grze pojawia się wiele drastycznych scen, widoki  szkieletów, poszarpanych zwłok ludzkich. Generalnie ideą całej gry jest wystraszenie grającego, poprzez oddziaływanie na jego podświadomość oraz wyzwalanie natychmiastowej walki. W gruncie rzeczy żołnierze FEAR to zwykli zabójcy.

3.      Resident Evil (cała seria)

            Resident Evil 4 Wii Edition to kolejna edycja popularnej serii z gatunku surival horror. Bohater (gracz) trafia do pewnej wsi, opanowanej przez mutanty, zombie i inne przerażające stworzenia. Jedyną formą sukcesu jest zabicie przeciwnika.

            Dziecko znajduje w niej wiele brutalnych scen eliminacji każdego napotkanego wroga. Chociaż gra jest adresowana do dorosłych graczy, często sięgają po  nią dzieci.

4.      GTA (cała seria)

Dziecko-gracz, jako członek mafijnej rodziny. Cała gra opiera się na gloryfikacji przemocy i zbrodni, gdzie użytkownik nabiera przekonania, iż  przemoc i brutalność pomagają w zdobyciu autorytetu i władzy. W grze użytkownicy mogą pozbyć się wszelkich ograniczeń moralnych i prawnych, a następnie jako część wielkiej machiny przestępczej grabić, kraść oraz w razie potrzeby zabijać. 

5.      Carmageddon 2

Dziecko-gracz-kierowca-zabójca. To gra, która przeszła do historii dzięki ogromnej popularności i brutalności. Zwykłe wyścigi samochodowe, mimo że są sportem ekscytującym i niebezpiecznym, nie dają graczom naprawdę tego czego oczekują. Tym, co w grze jest szczególnie niebezpieczne, to bezkarne zabijanie pieszych i innych kierowców oraz zamienianie drogi w pasmo zbrodni, ubranej w szaty „dobrej zabawy”. 

            6. The Punisher

            Gracz otrzymuje do dyspozycji pokaźny arsenał broni, który można – w zależności od naszych potrzeb – nieustannie modernizować. Duża dawka przemocy, mroczna i sugestywna grafika wydatnie przedstawia przerażający klimat brudnych ulic, plugawych bandytów, czy też naturalistycznych migawek z notorycznych egzekucji. Tytułowy bohater to pogromca działający  w akcie zemsty za zabicie jego rodziny i morduje w bezwzględny sposób wszystkich złoczyńców, którzy staną mu na drodze. 

            7. Postal 1 i 2

            Należy do najbardziej kontrowersyjnych gier akcji – jej sprzedaży zakazano oficjalnie w wielu krajach. Program stał się znany przede wszystkim dzięki przeładowanej sadystyczną brutalnością formule zabawy. 

            Likwidacja ofiar odbywa się przy pomocy dziewięciu śmiercionośnych narzędzi o charakterze wybitnie niszczycielskim (granaty, pistolet maszynowy, strzelba, karabin szturmowy, miny, butelki z benzyną, wyrzutnia rakiet, granatnik napalmowy i miotacz płomieni). Zabijanie przeobrażono w zabawę oraz pole wielkiej satysfakcji, gdzie o śmierci napotkanej osoby decyduje kaprys gracza.

            8. Hitman

            Dziecko-gracz jako nieśmiertelny bohater. Główny bohater gry to agent 047 „wyhodowany’ morderca. Gracz wciela się w postać seryjnego mordercy, który umie rozwiązywać napotkane problemy tylko przez zabijanie. Jego zadaniem jest bezszelestne, perfekcyjnie zaplanowane prowadzenie egzekucji kolejnych ofiar oraz maskowanie po sobie śladów. 

9. Ojciec Chrzestny

Gra opowiada o najsłynniejszej rodzinie mafijnej w Stanach Zjednoczonych. Jeśli gracz się wykaże swoimi zdolnościami ma szansę na zawodowy awans w przestępczej hierarchii i zyskuje należyty respekt. Może zdobywać kolejne szczeble kariery tylko poprzez czyny przestępcze i „dyplomację”. 

Grę tą można uznać za doskonały podręcznik pt. „Jak zostać doskonałym gangsterem?”. Gra wprowadza równoznaczność pomiędzy sukcesem a zbrodnią. Jej mottem mogą być słowa: „Im bardziej jesteś bezwzględny tym szybciej będziesz awansował”.

10. Call of Duty

Cóż nie pokazuje okrucieństwa, terroru, bezprawia i oszustwa politycznego lepiej niż wojna? Czym byłaby historia bez konfliktów zbrojnych…? Druga wojna światowa ujawniła do czego tak naprawdę zdolni są ludzie; humanitaryzm zsunął się w czeluście podświadomości ludzkiej. Kobiety, dzieci, młodzież, starcy, inteligencja – co za różnica? Wszyscy skończyli tak samo….Wiele było gier próbujących oddać, choć namiastkę tego, co wyrządziła ludziom ta wojna. Jednak żadna nie pokazała tego w taki sposób jak Call of Duty.

11. Fallout

Jest to gra typu RPG. Bohater tej gry wciela się w mieszkańca wioski oznaczonej numerem 13. Trafia do nierealnego świata, w którym przyjdzie się mu zmierzyć z licznymi wrogami, w tym monstrualnymi postaciami rodem z fantastycznych filmów. Świat jego walki to postnuklearna ruina. 

Dziecko-gracz prowadzi niebezpieczną misję skierowana na penetrację wrogiego świata, wykradanie artefaktów (magicznych przedmiotów) oraz zabijanie wyznaczonych wrogów. W wyniku skażonego środowiska ma do czynienia ze zdeformowanymi biologicznie stworami. I znowu zabijanie, destrukcja i walka są jedynymi sposobami na przetrwanie.

12. Doom (cała seria)

Dziecko-gracz jako żołnierz-bohater. Bohater gry, którym sterujemy, jest nowo przybyłym na planetę marines,  rozpoczynającym  swą służbę dla korporacji. Bohater rozpoczyna śmiertelną walkę z licznymi demonami opanowującymi marsjańską bazę. Pod pozorem bohaterstwa kreuje wizerunek brutalnego wojownika, dla którego zabijanie staje się jedynym sposobem funkcjonowania i osiągania celu. Z obrazu śmierci uczyniono w grze kolorowe widowisko.

13.Counter Strike

Dziecko-gracz jako członek antyterrorystycznego zespołu lub… terrorysta. Gra oparta na wspólnym działaniu drużyny, a nie pojedynczego gracza. Cele drużyn są zawsze sprzeczne ze sobą - jeżeli terroryści mają wysadzić jakiś obiekt, antyterroryści mają nie dopuścić do tego, oraz odwrotnie - jeżeli antyterroryści mają uwolnić zakładników, terroryści mają im to uniemożliwić. Drużyna, która zdoła osiągnąć swój cel, albo zabije wszystkich przeciwników z drugiej grupy, wygrywa rundę. Przemoc w dużym stopniu stanowi o sensie gry. Gra potrafi przykuć gracza na długie godziny. Poprzez zmienność ról, zamazana została całkowicie granica między tym co dobre, a tym co złe. 

TEST SPRAWDZAJĄCY UZALEŻNIENIE OD KOMPUTERA I INTERNETU

Aby sprawdzić czy jest się uzależnionym od komputera i Internetu można, przeprowadzić specjalny test, który opracowała  Kimberly Young[1]:

1) Czy nie możesz przestać myśleć o Internecie (stale myślisz o tym, co robiłeś ostatnio w Sieci, lub o tym, co będziesz robił, jak się znów do niej zalogujesz)?

2) Czy czujesz potrzebę zwiększania ilości czasu spędzanego w Internecie, aby osiągnąć        satysfakcję z tego, ze korzystasz z Sieci?

3) Czy podejmowałeś nieudane próby kontrolowania, ograniczania bądź zaprzestania korzystania z Internetu?

4) Czy czujesz się niespokojny, markotny, przygnębiony, poirytowany, gdy próbujesz ograniczyć korzystanie lub przestać korzystać z Internetu?

5)  Czy zdarza ci się przesiadywać w Sieci dłużej niż pierwotnie zamierzałeś?

6)  Czy z powodu Internetu zdarzyło ci się narazić na szwank ważną znajomość, zaryzykować utratę pracy lub zrezygnować z szansy na zrobienie kariery?

7) Czy zdarzyło ci się okłamać rodzinę, terapeutę lub inne osoby, by ukryć, jak bardzo pochłania cię Internet?

8) Czy Internet służy ci jako ucieczka od problemów lub jako sposób na uśmierzanie nastrojów dysforycznych (np. uczucia beznadziejności, poczucia winy, lęków, depresji)?”

Według autorki testu, osoby które odpowiedziały twierdząco na pięć  powyższych pytań  można uznawać za uzależnione. Wykonanie powyższego testu wskazuje nam czy mamy problem ze zbyt długim przebywaniem w Sieci.. Wykonanie go uświadomi, jakie straty ponosimy w życiu prywatnym. Pozwoli nam podjąć decyzję o większej kontroli nad tym medium, być może pomoże w decyzji udania się do psychoterapeuty.

WARTO SPRAWDZIĆ CZY DZIECKO NIE JEST UZALEŻNIONE OD KOMPUTERA I INTERNETU

ZASADY BEZPIECZNEGO KORZYSTANIA Z INTERNETU

Należy je traktować jako reguły postępowania w celu bezpiecznego użytkowania Sieci

1. Zachowaj dystans do nowo poznanych osób w Sieci.

2. Nie podawaj swoich danych osobowych.

3. Posługuj się Nickiem, który uniemożliwi Twoją identyfikację.

4. Dbaj o hasło swojej poczty jak o największą tajemnicę.

5. Nie podawaj danych osobowych członków rodziny ani przyjaciół.

6. Zachowaj ostrożność w spotkaniach z osobami poznanymi w Sieci.

7. Bez wiedzy rodziców nie dokonuj zakupów w Internecie.

8. Cyberbulling - przemoc przy użyciu Internetu - to przestępstwo.

9. Nie naruszaj godności i praw innych użytkowników Sieci.

10. Zabezpiecz swój komputer przed złośliwym oprogramowaniem.

11. Szanuj prawo własności w Sieci. 

12. Rozmawiaj z dorosłymi o Internecie.

13. Pamiętaj, że Internet to także źródło groźnych uzależnień.

14. Jeżeli przytrafi Ci się coś złego – powiadom o tym najbliższą zaufaną osobę.


[1] Dr Kimberly Young jest pionierką w Stanach Zjednoczonych zajmująca się od lat 90. XX w. problematyką uzależnienia od komputera i Internetu.